Tijdens de minor 'Begeleidingskunde' heb ik deelgenomen aan het vak Positieve Psychologie. Positieve psychologie heeft als doel mensen te laten bloeien aan de hand van positieve emoties te uiten. bestaat uit verschillende onderdelen; optimisme, hoop, zelfrespect, positieve emoties en vertrouwen in eigen effectiviteit. Dit vak heeft mij zeer positieve elementen meegegeven tijdens de opleiding en het coachen van moeders. Het heeft ervoor gezorgd dat ik als coach mijn eigen positieve eigenschappen zoals vaardigheden in het coachen en ontwikkelde eigenschappen heb kunnen versterken. Het ontwikkelen van een positieve houding ten op zichte van mijn toekomst op school en werk (optimisme, hoop en vertrouwen).

Wat mij vooral is bijgebleven van de cursus Begeleidingskunde is dat de Amerikaanse Psycholoog Seligman veronderstelt dat coachen niet 'het repareren van wat gebroken is', maar coachen meer het ondersteunen is van de kracht van de coachee. Met het aanboren van kracht wordt bedoeld, het komen tot een betere balans in de aandacht voor pieken en dalen van het menselijk bestaan. Het is een kwetstie van richten op het ontwikkelen van het potentieel van mensen. Hiermee is de positieve psychologie in kaart gebracht. maar dit was in de praktijk niet altijd makkelijk. De ervaringen met een coachee die ervoor zorgde dat er alleen maar geklaagd werd over het probleem. En dat het probleem alleen opgelost kon worden door de coach. Hier is dan belangrijk de coachee uit te leggen niet afhankelijk te worden van de coach, maar dat zij leren om zlef hun kracht te gebruiken en de belemmeringen te hanteren.

Maar ook Filosoof Aristoteles beschrijft ongeveer het zelfde dat de begeleidingskunde vraagt naar het vakmanschap van de begeleider om, vanuit die waarneming en concrete beschrijving van gebeurtenissen, op zoek te gaan naar de werkende krachten en hoe die te sturen. Als coach probeer ik de coachee een welomschreven verbeelding te laten omschrijven, zodat er gereflecteerd kan worden op de situatie waarin de coachee zich bevindt. Waar komt het probleem vandaan en hoe gaat de coachee hiermee om?